Allure Korea Haziran Sayısı Röportajı

Maui'de ilk kez bir fotoğraf çekimi gerçekleştiriyorsun değil mi?

Evet. Hawaii'ye de ilk kez geliyorum. Çok güçlü rüzgarlara karşı durdum ve kumlara yattım çekim için bir çok şey yaptım yani. haha. Ama Maui yolculuğu zordu.  Popom çok ağrıdı.

Projeler sebebiyle sürekli çalıştın, dinlenemedin bu uzun zamandan sonra bir ara oldu. 

Saat farkı nedeniyle 5'de uyandım. Programı üç kez okudum. Açık havaya çıkmak ve şezlong üzerinde uzanmak güzeldi.

Bu kadar uzun zaman çalıştıktan sonra şimdi dinlenmek için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

Hawaii'ye gelip yapmak istediğin bir şey var mı? 

Nereye gidersem gideyim, istediğim şey orada özel bir şey yapmak değil. Olduğum sürece oranın ünlü yemeklerini yemek ya da bir yerlere gitmek istiyorum. Ama zorunluluk duygusu aslında oldukça yorucu. Ben Londra'ya gittiğimde, ilk kez çevreyi gezmeyi denedim.  Etrafı görmek için dışarı çıktım oldukça ilginçti.

Eğleneceğin yaştasın,  ama hiçbir şey yapmak istemediğini söylemen biraz acıklı.

Çıkışımdan sonra, sürekli çalıştım ve dinlenmeye vaktim olmadı. Ben sadece 2 hafta evde kaldım ve binicilik ve tırmanışa başladım. Egzersiz dışında bir şey yapmadım. Bir bira reklamı çekimleri için daha önce tırmanmayı öğrenmiştim.  Binicilik ise, bir gün rol gereği at sürmem gerekirse diye öğreniyorum.

Evde olduğunda tek hobin televizyon izlemek mi? Tüm hobilerin oyunculuk ile alakalı.

Son zamanlarda dizi ve filmler izledim, diğer aktörlerin oyunculuklarını izlerken film setini hayal edip kadronun parçası olmak zor. Bu yüzden çoğunlukla eğlence programlarını izliyorum.

Önceki röportajlarını gördüğümde iki düşüncem vardı, keyifli bir hayatın var ve kendine karşı sert değilsin.

Bu tarz cümleler çok duydum. I Hear Your Voice çekerken, popülerliğim arttı ve birden çok fazla ilgi gördüm bu yüzden sonraki projem hakkında muazzam bir yük duygusu vardı. Benim aslında çok endişeli ve içe dönük bir kişiliğim vardı, rol yaparken yıllar içinde bunu biraz attım. Bu tekrar başlangıç noktasına dönmek gibiydi. Hala çaylak olduğum dönemde seçmeler için gittiğimde, bazen güven hissediyordum ama şimdi daha gerginim. Çalışırken sürekli şunu düşünüyorum: "Mahcup etme."

Bu uzun süre tırmanmak gibi daha sonra hiç bir endişen olmayacak fakat bu seferde başka endişeler gelmiş olacak.

Aslında daha önce bir kez bile rahat hissetmedim. Zamanın her döneminde yeni doğan endişeler vardır.

Dışarı çıkmak ve arkadaşlarınla buluşmak hakkında?

Bende bunu yapmak istiyorum ama çok fazla arkadaşım yok.  Birçok projede yer almam sebebiyle birçok kişi ile bir araya geldim ama zaman geçtikçe hala görüşmek son derece nadirdir.

Nadiren başkalarıyla bağlantıya geçtiğini duydum.

Sunbaelerimi seviyorum ama onlarla bağlantıya geçecek cesaretim yok. Bunun kaba olacağından çekiniyorum ve biz telefonda konuşurken sessizlik olduğunda bir engel var gibi oluyor bundan çok rahatsız oluyorum. Telefonda konuşurken ne söyleyeceğim hakkında düşünmek rahatsızlık verici bir şey bu sebeple bunu yapmamak daha iyi. Evde olduğum zaman projeler hakkında CEO ile veya ajanstan biri ile konuşmam gerektiğinde mesaj atıyorum.

Öyleyse yalnız değilsin?

Yalnızım.Rahatsızlık derecesinde yalnızım.Ama buna alışığım.Evde sıkılıp dışarı çıkmak istediğimde buluşabileceğim kimse yok. O zamanlar sadece internet cafeye sürüyorum. Internet cafe yalnız olsanız da garip olmayan bir yerdir. Çaylakken işim yokken sık sık oraya gittim. Oraya gittiğimde geçmiş hakkında düşünüyorum.

Her zaman gülümsüyorsun yalnız olma konusunda konuşurken bile.

Sosyal becerilerdeki eksikliğimi aşmak için güler yüzü kullandığım söylenebilir.Haha. Benimle çalışmış insanlar bana çok fazla aegyo'ya (sevimli ifadeler) sahip olduğumu söylüyor. Başta gerçekten mi? Ben aegyo'ya mı sahibim? dedim. Belki de bu benim bilinçaltında topluma uyum gösterdiğim bir yöntemdir. 

Dizi zamanları ölecek kadar yorgun olduğunu söyledin. Peki senin dinlenmeyi unutacak kadar çalışma sebebin nedir?

Çekimlerdeyken, sık sık yorgunluktan ölüyorum gibi hissediyorum.Uyuyamadığım için vücudum çok zorlanıyor. Ama yayını izlerken ki tatmin duygusu garip bir durum. Lee Jong Suk'un hayatı çok donuk ve cansız ama oynadığı karakter anlamlı bir gün geçiriyor.Bu yer değiştirme tatmini/memnuniyeti gibi.

Aynı yaştaki aktörler ile kıyaslarsak, filmografin çok olağanüstü. 

Son zamanlarda sürekli daha önce yapılmış işleri izliyordum. I Hear Your Voice,Doctor Stranger,Pinocchio.. 
Oyunculuğum çok değişti, yüzümde çok değişmiş gibi görünüyor. Doctor Stranger dizisini çekerken şu gibi düşüncelerim vardı; Gelişmek böyle bir şey mi? Neden karakter böyle davranıyor? ama şimdi izlediğimde bu çok ilginç geliyor. No Breathing filmini ve I Hear Your Voice dizisini çekerken hiç enerjim yoktu. Çok yorucuydu ama güzel geçti. Bu basit bir fantezi değildi, kesinlikle iletmek için bir mesaj vardı. Pinocchio da böyle iyi bir proje oldu.

Biz projeleri seçme yeteneğin hakkında da konuşmalıyız.

Ben dizi bağımlısı değilim.Benim beğenim insanların sevdiği gibi ana şeyler bu yüzden aldığım projeleri de insanlarda sevdi gibi görünüyor.Aslında, uluslararası film festivallerinde takdir edilir filmler arasında yer alan filmleri anlamak çok zor ilginç olduğu söyleniyor neden anlayamıyorum. Haha. 

Ama bu kriterler altında bile yeni karakterler arıyor gibi görülüyor.

Benim standartlarına göre ilginç olan karakterlere bakacağım, güvenli(kolay demek istiyor) karakterlere değil. Aktörlerin uzun aralarının en büyük sebebi kaybetmekten korkmaları. Bu göz önüne alındığında zaman geçiyor.Bunun aksine, ben daha ziyade bir projede yer almayı tercih ediyorum. 

Eğlence programlardan uzak kalmanın bir nedeni var mı?

Healing Camp programından davet geldi. Eğer gidersem, hayat hikayeleri hakkında konuşmam gerek  fakat ben gencim ve söylenecek çok şeyim yok. Söylenecek şeylerimin olmamasını seyirciye saygısızlık olarak hissettim. Hayranlarımın beni dizilerin dışında göremediği için hayal kırıklığına uğradığını görüyorum.(evet bir kaç eğlence programları fena olmazdı:) Bunu yapmak için hayranlarıma karşı sorumluluk hissediyorum. 

Instagram kullanmaya başladın?

Doğru. Daha önce me2day kullanıyordum bilinçsizce yazmaya başladım.Ama aşırı yorumları önlemek için, durdum. Fakat hayranlarım neler yaptığımı merak ediyordu bu yüzden zaman zaman ben hayattayım ilanı için instagram üzerinden paylaşım yapıyorum.

İki başrol olarak rol almak istediğin herhangi bir erkek oyuncu var mı?

Ben kaba fiziği olan erkek aktörlerle daha iyi uyum sağlıyor gibi görünüyorum. School 2013 dizisinde melodram yoktu ama sebebi Woo Bin oldu. “Bromance” başlığı atıldı. Karşılaştırıldığımızda o daha erkeksi görünüyor.

Hala çaylak aktörler ile oyunculuk dersleri alıyor musunuz?

Farklı aktörlerin aynı senaryodaki oyunculuğunu görmek için bir şans var olmadığından  diğer insanların bu sahneyi tasvir edişi ve sesi nasıl kullandıkları hakkında merak duyuyorum.Oyunculuk dersleri alırken tekrardan şarj olacağımı düşünüyorum. 

Nasıl hissediyorsun? (Oyunculuk dersleri alması hakkında) 

Geçmiş hakkında çok düşündüm. Bir aktör olmayı hayal etmek ve aynı zamanda öğretmen tarafından azarlanırken öğrenmek. Çaylak oyuncu iken ders aldığım öğretmenden almaya devam ediyorum, bana karşı olan tavrı hiç değişmedi.Ama diğer çaylak oyuncular bana baktığında "Hadi ne kadar iyi olduğunu görelim" gibi bu biraz korkutucu.

Düşündüğünden daha agresif ve cesur bir insansın.

Bu oyunculuğum ile ilgili bir durum. Bunun dışında normalde çok pasifim.

Eğer stresli isen, nasıl olursa olsun, onu serbest bırakmalısın öyle değil mi?

Elbette, bunu serbest bırakmak için herhangi bir şey yok, iç hastalığı gibi hissettiriyor. Oyunculuk sırasında normalde olmayan belirtiler yaşıyorum. Örneğin son zamanlarda yüzüm çok çabuk kırmızıya dönüyor. Benim duygularım biraz değiştirdiğinde, yüzüm hemen kırmızı olur. Bu oyunculuğum sırasında beni sıkıntılı yapıyor.Çaylak oyuncuyken böyle değildi, şimdi neden böyle bilmiyorum.

Lee Jong Suk'un "Güzel çocuk" imajını sıyırmasından başka gereken bir konu nedir?
Hızlıca 30larıma gelmeyi düşünüyorum. Yüzüm ile yapacağım çok sınırlı roller var.Yaş aldıkça kendimi geliştirmeyi düşünüyorum. Yaş almaktan çok nasıl bir aktör dönüşeceğim önemli. Şimdi gencim, beyaz tenli, kırışıklığım yok, bu yüzden güzel çocuk görüntüm var ama yaşlandığımda oyunculuğum iyi olmazsa unutulmuş olabilirim. 

Bir aktör olarak hedefin nedir?

İsmimi andıkları zaman diyecekler ki; "Bu kişi, o bir aktör değil mi?" Onların bu düşüncesi beni çok mutlu olacak. Bazı aktörler vardır insanlar onun bir projesi olduğu sürece onu izlemek isterler. Böyle bir aktör olmak istiyorum. Sık sık hayranlarıma söylüyorum; Oppanız sorun olmayacak.

Sen hayranlarından sevgiyi almak için yeterli haklara sahip bir aktörsün. Her sabah benim adıma bir arıyorum. O gün benim için herhangi bir yazı yoksa mutlu oluyorum. İşlerim hakkında bir yazı ise sorun yok ama benim kişisel hayatım hakkında bir makale ise bundan gerçekten nefret ediyorum. Hawaii'den geldikten sonra, instagram üzerinden birkaç fotoğraf yükledim. Arka plan olmasa da fanlar nerede olduğumu biliyordu. Diğer sanatçıların kendi yurt dışı çekimlerinin resimlerini yüklemek istediklerini gördüm. Ama ben bu gibi şeyleri işitmeyi sevmiyorum; "Yurt dışında çekim yaparken para kazanabilirsiniz, bu gerçekten iyi." Bu yüzden onları yüklemiyorum.

Şimdi bu tarz kelimeler için çok tepki vermiyorsundur. (Rahatsızlık anlamında)

Zarar görüyorum fakat hızlı bir şekilde unutacağım.Ama gerçekten asılsız sözlerden nefret ediyorum. Mümkün olduğunca fark edilmek istemiyorum sadece oyunculuğumu yapmak istiyorum. Ben sadece bazen hayranlarıma yüzümü gösterirsem iyi olacak ama bir haberle değil. Ben bir aktörüm fakat dikkatlerin üzerimde olması beni rahatsız ediyor. Instagram kullanıyorum ama gönderdiğim şeylerin haber haline gelmesinden nefret ediyorum. Bunu düşündüğümde çelişkili olduğunu hissediyorum.

İng Çeviri: 07160914

Türkçe Çeviri: pell